Σε πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Θράκης, εντολέας του γραφείου μας δικαιώθηκε και στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας σε υπόθεση κτηματολογίου, αναγνωριστικής κυριότητας με αιτία κτήσης τη χρησικτησία. Συγκεκριμένα, αιτούνταν να αναγνωριστεί κυρία ενός οικοπέδου με την κατοικία της, το οποίο κατείχε και νεμόταν εδώ και πάνω από 60 έτη (προσμετρώντας και τον χρόνο νομής του πατέρα της) με τα προσόντα της χρησικτησίας, αλλά για το συγκεκριμένο ακίνητο δεν είχε εκδοθεί κάποιος τίτλος κυριότητας.

Αρχικά ασκήθηκε αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας και εκδόθηκε απόφαση, η οποία δέχθηκε την αγωγή μας και αναγνώρισε την ενάγουσα κυρία του διεκδικούμενου ακινήτου. Στη συνέχεια το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε έφεση, η οποία απορρίφθηκε από το Μονομελές Εφετείο Θράκης.

Παρατίθεται ένα απόσπασμα της υπ’ αριθμό 110/2022 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Θράκης:

“Το εναγόμενο δεν αμφισβήτησε πρωτοδίκως, αλλά ούτε με λόγο έφεσης την άσκηση διακατοχικών πράξεων από την ενάγουσα και τον δικαιοπάροχο της, διανοία κυρίων, επί του ακινήτου για τον απαιτούμενο χρόνο της κτητικής παραγραφής και κατά τούτο η υπόθεση δεν μεταβιβάζεται προς επανάκριση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Ισχυρίσθηκε όμως πρωτοδίκως και επαναφέρει τον ισχυρισμό του με την έφεση ότι το επίδικο ακίνητο, είναι ανεπίδεκτο χρησικτησίας, εμπίπτον στην κατηγορία των δημοσίων γαιών, οι οποίες έχουν καταληφθεί από το ίδιο, δικαιώματι πολέμου. Όμως ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος στην ουσία του, καθόσον το εναγόμενο, ως έχον το βάρος απόδειξης της διακωλυτικής του δικαιώματος της ενάγουσας ένστασής του, δεν απέδειξε ότι το επίδικο ανήκε στην κατηγορία των δημοσίων γαιών, που καταλήφθηκαν απ’αυτό. Αντίθετα αποδεικνύεται ότι το εναγόμενο, ουδέποτε κατά το παρελθόν αμφισβήτησε τον ιδιωτικό χαρακτήρα του επιδίκου, το οποίο βρίσκεται στον πολεοδομικό ιστό του Δήμου Καβάλας και περιβάλλεται από ακίνητα ανήκοντα ομοίως σε ιδιώτες, αποδεχόμενο δε δια των αρμοδίων ανά περίπτωση δημοσίων αρχών(πολεοδομικών, φορολογικών κλπ) τη δήλωση ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων επ’αυτού εκ μέρους της ενάγουσας και του δικαιοπαρόχου της συνηγορούσε, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, στο ότι η ενάγουσα και ο δικαιοπάροχος της μπορούσαν να χρησιδεσπόσουν στο επίδικο, το οποίο άλλωστε ουδέποτε κατέγραψε ως δημόσιο κτήμα στο Ειδικό Βιβλίο, κατ’ άρθρο 25 του ν. 1539/1938, ομοίως δε ουδέποτε συνέταξε σε βάρος της ενάγουσας ή του δικαιοπαρόχου της πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής ή αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης, ενώ δεν υπέβαλε δήλωση ιδιοκτησίας του κατά την κτηματογράφηση.

Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε τον ισχυρισμό ότι το επίδικο ακίνητο είναι ανεπίδεκτο χρησικτησίας και δεχθέν την αγωγή, κατά την κύρια βάση της ως βάσιμη κατ’ουσίαν, αναγνώρισε κυρία την ενάγουσα του επιδίκου ακινήτου, με αιτία κτήσης, την έκτακτη χρησικτησία και διέταξε τη διόρθωση των ανακριβών αρχικών εγγραφών στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Καβάλας, ώστε στο οικείο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου με ΚΑΕΚ —– αντί της εσφαλμένης εγγραφής ότι αυτό ανήκει σε « άγνωστο ιδιοκτήτη», να αναγραφεί ότι ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στην ενάγουσα, με αιτία κτήσης, την έκτακτη χρησικτησία, καλώς τις αποδείξεις εκτίμησε και ο περί του αντιθέτου λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Μη υπάρχοντος δε άλλου λόγου έφεσης προς εξέταση, πρέπει η κρινόμενη έφεση να απορριφθεί στο σύνολο της ως αβάσιμη στην ουσία της. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση κατά το τυπικό της μέρος και

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του δικαστηρίου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στην Κομοτηνή την 11η Μαΐου 2022, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.”

Το γραφείο μας χειρίζεται πλήθος υποθέσεων κτηματολογίου. Διαβάστε περισσότερα στο σχετικό άρθρο.